Był czas zebrań, planowania i rozmów. Wreszcie nadszedł czas na pracę w terenie. Dwie ekipy ruszyły jednocześnie by spotkać się gdzieś na trasie. Teoretycznie w połowie :-). Z pewną nieśmiałością zaczęliśmy używać szablonów. W końcu dla każdego to nowość. Potem kolejne pytania:  co zrobić z brudnym szablonem? Jaki użyć tu, a jaki tam? Czy to miejsce będzie dobre. Tak minęło piękne słoneczne popołudnie. Spotkaliśmy się tam gdzie planowaliśmy. Potem wspólnie do domu.

Minął tydzień i pogoda była już inna. Wydawało się że będzie już prościej i szybciej i jedna ekipa spokojnie zrobimy to co 2 ekipy w zeszłym tygodniu. Wiadomo mniej myślenia, mniej szukania i brak obróbki kory.

Hmm… było inaczej. Nie tak szybko 🙂 Palce po chwili były w kolorze czerwonym, a pasowanie do białego takie proste nie jest :-).

Każdy kolejny znak to powód do radości i uśmiechy na naszych twarzach. Do wieczora zrobiliśmy 2/3 z planowanej trasy. Duma do dziś nas rozpiera.